Ons jaarlijks uitstapje ter afsluiting van het repetitieseizoen 2016-2017Na de noodzakelijke voorbereidingen door de activiteitencommissie was het dan zover. Zondag 16 juli 2017 brak aan en ’s morgens zo rond 06:00 uur zag de lucht er betrouwbaar uit. Het weer tijdens onze dagtoer naar en in Tongeren beloofde met een temperatuur van gemiddeld 200C en mogelijk hier en daar een kleine bui prima te worden. De afspraak met Touringcarbedrijf Ghielen was om rond 07:10 uur de Baarlose deelnemers in Baarlo op te halen om vervolgens rond 07:30 uur in Blerick aan de Antoniuskerk de overige deelnemers op te pikken.Dit lukte niet helemaal. De bus was te laat en de Baarlose deelnemers lieten zich verleiden dan maar zelf naar Blerick te gaan. Het was een beetje verwarrend voor zowel de buschauffeur als de deelnemers maar uiteindelijk waren zo rond 07:30alle deelnemers in Blerick ingestapt en reed het hele gezelschap richting Belgische grens. In totaal gingen 70deelnemers mee, een grote groep dus waarvoor dan ook een grote en een kleinere bus werden ingezet.In de bussen werden de mensen hartelijk verwelkomden werd in het kort aangegeven hoe de dagindeling eruitzag. De verwachting was dat we rond 09:00uur in Tongeren zouden aankomen waar we ons meteen in de kerk zouden opstellen om ons warm te zingen. Door Supermarkt Jumbo was een grote hoeveelheid krentenbollen gesponsord die werden belegd met kaas welke was geschonken door Kaashandel Tebben. Uiteraard werden de belegde krentenbollen door de meesten van ons heerlijk opgegeten.De route naar Tongeren verliep over de A2 richting Maastricht waar we door de nieuwe, en vooral voor Nederlandse begrippen lange, tunnel voeren. Voor menigeen een leuke ervaring. Meteen achter de tunnel sloegen we rechtsaf en reden via het zuidwestelijk stadsdeel van Maastricht naar de Belgische grens. De grensovergang zelf merkten we niet, met dank aan Schengen, maar aan de hobbelige wegen, de bebouwingen aan weerszijden van de weg, de verkeersborden, de teksten langs de weg en zeker ook aan de vele borden “Solden” (uitverkoop) wisten we zeker dat we inmiddels in België waren. Het was rond 09:00uur toen we in Tongeren aankwamen. In de laatste repetitie voor ons optreden in Tongeren kregen we van onze dirigent een belangrijke tip. Als we een goed gesmeerde keel wilden hebben was het meer dan uitstekend om sherry te drinken. Die tip heeft Sjaak van de activiteitencommissie goed in zijn oren geknoopt en bij het verlaten van de bus maakte hij de tas open en verschenen er enkele flessen heerlijke sherry en kleine plastic bekertjes, beide geschonken door Wijnhandel Blerick. Nu was het niet even inzingen maar indrinken geblazen! Echter uit de overgebleven flessen sherry bleek dat niet iedereen deze gewaagde truck durfde uit te voeren. De bussen stroomden nu snel leeg en na enige instructie van Wilhelmien en Sjaak liepen we richting kathedraal.Al snel kwamen we aan op de grote markten zagen de kathedraal in vol ornaat. Deze kathedraal, die bekend staat onder de naam Onze-Lieve-Vrouwebasiliek, is een gotische kruiskerk, volledig uitmergelsteen opgetrokken. De toren ziet bovenaan stomp uit en geeft het geheel een beetje een plomp uiterlijk. Binnen ziet de kerk er imposant uit met een interieur dat uitermate rijk is aan kunstschatten. De bekendste daarvan is het uit notenhout gesneden beeld van Onze-Lieve Vrouw van Tongeren.Als koor worden we vaak begeleid door een orgel. In deze kerkstaat boven de hoofdingang,van de hand van orgelbouwer Jean-Baptiste Le Picard,een indruk wekkend orge lmet mooi houtsnijwerk en voorzien van 4000 orgelpijpen.Menigeen van ons kreeg warme oren bij het zien van dit orgel en smulden nu al van de klanken die hieruit werden verwacht. Helaas, het werd anders. In de 2rechterhoekvan de kerk, hoog boven ons, zagen we een tweede orgel, eenklein miezerig maar pittig pijporgeltje dat deze zondag niet werd bespeeld door de kerkorganist zelf maar door een vrijwilligster. Daar moesten we het deze zondag dus mee doen.We werden door een,in traditionele kledij gestoken kerkwachter(bij ons de kerkepeek) ontvangen die ons wees naar het koorpodium. Dat was even schrikken.Een soort tribune, 4 etages hoog en zeker niet breed. We probeerden ons zo goed en zo kwaad mogelijk op deze tribune te schikken. De stemverdeling op dit podium lukte dus niet geheel.Voor enkele alten en baritons was op het podium zelfs geen plaats. Zij moesten ernaast gaan staan en kregen gedurende de gehele mis het prachtige uitzicht opeen van de machtige pilaren.Onze dirigent Martin maakte kennis met de organiste, een jonge vrouw die de vaste organist verving als die eens niet aanwezig kon zijn. De partituren werden aan haar overhandigd en kort werd besproken wat de bedoeling was. Hiermee vertrok zij naar het orgelen gaf enkele stemtonen af waarop de repetitie kon beginnen.Dit lukte redelijk hoewel de communicatie tussen dirigent en organiste vanwege de afstand moeilijk was.Bij het Ave Verum van Karl Jenkins liep het toch te ver uit de hand. De organiste lag een maatlengte voor op het koor en dus was er een timingprobleem. Hoewel Martin van beneden uit nog enkele aanwijzingen gaf lukte ook de tweede poging helaas niet.Uiteindelijk moest de organiste naar beneden komen om de instructies van Martin in ontvangst te nemen. En toen ging het goed!Spoedig rinkelden de bellen als aankondiging da tde priester en misdienaren in aantocht waren. Zij verschenen op het priesterkooren met een welkom aan de kerkbezoekers én aan Orpheus begon precies om 10.00 uur de H. Mis.Vandaag stond de Mis in C van Anton Bruckner centraal waaruit de sopranen en alten o.a. het sanctus zeer mooi aanhieven en de bassen/baritons en tenoren schitterden in de Benedictus.De overige gezangen inclusief het Ave Verum van Jenkins klonken goed. Zelfs de apart ingestudeerde parochieliederen zoals “Een zaaier ging uit” en “Oorzaak onzer Blijdschap” lukten, met hier en daar een omlaag gevallen nootje, uitstekend. 3Aan het eind van de mis werden we van harte bedankt voor onze muzikale bijdrage en sloot de priester af met de wijze woorden uit zijn tijd op het Seminarie: “Ik doe mijn best, en God doet de rest”.Hoewel we zelf het gevoel hadden dat onze zang in deze kerk wat vreemd klonk waren de reacties uit het publiek toch algemeen lovend. Tevreden verlieten we rond 11.15 uur de basiliekrichting brasserie“Bazelik” waar een uitgebreide lunch voor ons werd opgediend. We liepen langs de zuidzijde van de kathedraal en moesten daardoor toch nog een eind lopen voordat we bijhet restaurant waren. Door een sfeervolle, piepende en krakende deur betraden we het restaurant waarin ons gezelschap zich kon opdelen in twee groepen. De dames en heren met nog fluks functionerende benen konden overde lange trap naar boven en zij die anderszins ter been waren of gewoon daarvoor kozen konden over een halfronde stenen trap van 5-6 treden naar beneden.Hoe dan ook, daar waar we voor kozen stonden tafels gedekt en nam ieder een plaatsje naar eigen keuze. De kelners gaven uitleg over het uitgebreide buffet en het duurde niet lang voor er een grote rij mensen langs de volgeladen tafels schuifelden. Er was voor elk wat wils:koude salades, fruit, jam, broodjes, gesneden brood, kaas, gesneden vlees, vruchtensappen, melk, yoghurts,enz. Op de tafels stonden kannen vol koffie en thee en voor degene die dat wensten konden uit de koffieautomaat een heerlijke cappuccino tappen. Ieder nam naar zijn of haar believen en er was genoeg voor een tweede en zelfs een derde keer opscheppen. Dit laatste was voor sommige noodzakelijk omdat de schalen met roereieren en spek iets later werden opgediend.Aan de tafels werd gesproken over ons optreden zojuist in de Basiliek, over de heerlijke lunchen uiteraard over allerlei ditjes en datjes. Er klonk een gezellig geroezemoes en de organisatoren Wilhelmien en Sjaak keken met een glimlach om zich heen en zagen dat het goed was.Het was tegen 13.00 uur toen de meesten van ons de lunch achter de rug hadden en plannen maakten voor de komende uren in Tongeren. Afspraak was dat na de lunch ieder voor zich enkele uren beschikbaar had om Tongeren nader te bezichtigen. Een aantal kozen om naar het nabij gelegen museum te gaan, andere kozen om naar de antiekmarkt te gaan en weer anderen namen, na een kleine wandeling door het centrum, plaats op een van de vele terrasjes om te genieten vaneen drankje en het heerlijke weer.Iemand uit ons gezelschap heeft zich op de antiekmarkt enkele oude scheepskatrollen op de kop weten te tikken. Wat moet je er mee zou je zeggen, maar goed ieder zijn ding! Degenen die het Teseum hadden bezocht waren enthousiast over de kerkelijke geschiedenis en kerkschatten die dit museum te bieden heeft.Zij die een wandeling hadden gemaakt door het centrum van Tongeren wisten te vertellen over de mooie, vaak zeer oude panden, die aan bijvoorbeeld de graanmarkt, de vlasmarkt en aan het Vrijthof staan.De afspraak was gemaakt dat we ons om 16:00 uur weer verzamelen op de plaats waar we vanmorgen uit de bus zijn gestapt. Een goed uur van tevoren zaten inmiddels de meesten van ons op twee, naast elkaar gelegen terrasjes aan de grote markt. De bierkaarten hier boden tenminste 30-40 verschillende merken en soortenbier, de meeste in flesjes, enkele op fust. Voor de echte bierliefhebber een unieke gelegenheid weer eens een ander biertje te proberen. Meerderen onder ons namen deze gelegenheid ook goed waar.Tegen 16:00 uur stapten de meesten op en liepen naar de opstapplaats. De bussen vertrokken om 16:15 uur richting Blerick waarbij dezelfde route werd aangehouden als de heenreis.Rond 17:45uur arriveerden we bij het Raodhoes in Blerick waar iedereen werd uitgenodigd naar binnen te gaan. Hier stonden een groot aantal tafels gedekt en al snel werd het duidelijk dat ons een warme maaltijd stond te wachten. Een aangename én welkome verrassing na een lange en actieve dag. Inmiddels was onze nestor, Ernest Rijs, met zijn vrouw Riet gearriveerd en met zijn allen namen we plaats aan de tafels.Het warme buffet werd in gereedheid gebracht en om 18:15 uur werden we, tafel voor tafel, uitgenodigd om onze borden aan het buffet te vullen. Heerlijk vlees, aardappelen, diverse salades, groenten, frites en sauzen, konden we naar believen opscheppen. Met de aangeboden consumpties genoten we van het eten en er waren intense momenten van stiltes waarin je alleen het gekletter van het bestek inde borden hoorden. Een goed teken want dan smaakte het ook uitstekend!4Inmiddels kwameen man met een groot koffer de zaal inlopen. Hij zei niets en op zijn dooie gemak liep hij een paar keer in en uit de zaal waarna hij met dezelfde rust de koffer opende. Een groot accordeon kwam tevoorschijn die hij aangordde. Het ging hier natuurlijk om niemand minder dan Hay Huys, de bekende accordeonist uit de Boekend. Hij liep vervolgens naar diverse tafels en maakte met menigeen een praatje. Maar toen, ineens,dat mooie accordeon geluid. Eerst een walsje, dan een foxtrot, dan een tango en daarna het ene verzoekje na het andere. De stemming steeg en nadat iedereen zijn eten en drinken op had werd er uitbundig meegezongen met de Venlose en Blerickse schlagers die inmiddels door de accordeonist waren in gezet.De voeten van Sjaak trappelden al langer onder de tafelen hij stond op en vroeg een tafeldame netjes voor een dans. De accordeonist zag dit en kwam in de buurt staan. Na deze dans vroeg Sjaak een volgende en nog een en even later,na een aangekondigde damesdans, vroeg al snel een andere dame Sjaak voor een dans. Met grote stappen en met kleine stappen, met pompende bewegingen en met galante rust bewoog Sjaak met zijn danspartners over de vloer en stak daarmee vele anderen aan. De accordeonist gloeide van de pret en zong met volle borst zijn liederen, blij dat hij ons met zijn muziek zoveel plezier bracht.Voorzitter Theo danste volop met zijn vrouw Carla en tilde haar vurig een eind van de vloer op. Hoewel bij enkelen de vermoeidheid had toegeslagen en zich gereed hadden gemaakt voor vertrek liepen anderen nog vol energie een volledige polonaise. Met de accordeonist was een tijdsafspraak gemaakt die hij al ruimschoots had overschreden. Het was alover21:00 uur toen een einde aan deze prachtige dag werd gemaakt.Langzaam vertrok iedereen huiswaarts en bedankten de organisatoren Wilhelmien en Sjaak hartelijk voor de mooie dag die ze ons hadden bezorgd.En terecht! Het was een hele mooie dag waarin we hebben gezongen,gelachen en heerlijk gegeten en waarin ieder voor zich heeft kunnen genieten van de antiekmarkt, het museum of gewoon op de terrasjes van het mooie weer en een lekker drankje. Ontspannen en samenzijn op een andere manier dan tijdens onze wekelijkse repetities. Kortom: een dag met een gouden randje. Chapeau voor de organisatoren Wilhelmien en Sjaak.
30 juli 2017 Ben Derks
