‘T verlange mak mich soms bang
‘t verdreet det helt mich teage
heej op deze donkere gangk
achter deze dichte deur

‘t sluuep al joare hiel deep in mich
soms durf ik mich neette beweage
d’r is ‘n plaats heej hiel dichtbeej
vol van druime en vol kleur

d’r is ‘n kamer vol met zonlich
achter deze deur
doar zien weej beej elkaar
wil ik elke oavend op dich wachte
totse beej mich bis

dan vertel ik dich allemoal
waat ik nemus anders kin zegge
schient de ierste zonnestroal
in de kamer die nemus kint

ik wil doar dit leave net als idderein
ik wil zien zoeals ik bin
idderein dae meug ‘t zeen
en de kamer die ik druimde al daen tied
ze bleek hiel dichbeej te zien
vanaf noow noeit mier allein

in de kamer achter deze deur